15 Temmuz şanlı ‘halk devriminin’ üzerinden tam bir ay geçti.

Bu sürede HDP, olanları unuttuğumuzu sanıyor.

Darbeci tutumlarının ve devrim kırıcılığının arada kaynadığını zannediyor.

Yaşadıkları siyasi ve ideolojik körlük de cabası!

İşgal girişimiyle oluşan boşluktan yararlanarak mücadeleyi yükselttiler(!)

Her şeyi tek seferde çözdükleri “çarpıcı” sloganlara ve “zekice” esprilere (!) yaslanarak, beyefendi, çağdaş, seküler ‘Türk partisi’ piarıyla apar topar mitinglerde boy gösterdiler.

‘Ne Darbe Ne Dikta’ adlı striptiz demirine tutunarak “darbeye karşıyız” temalı show yaptılar.

Kulaklarından tutup huzura çıkarıyoruz:

Ey HDP!

Ey Birleşik Haziran Hareketi!

Ey kurumsal Sol!

Size, yine ‘entelektüel tepki’ vereceğimizi beklemeyin!

Size doğaçlama,

15 Temmuz’un şanı,

Sur’da, Şırnak’ta derin çelişkilerinizi yüzünüze vuran, sizi dükkânından kovan esnafın üslubuyla sesleneceğiz.

Bugüne kadar yaptığınız sahtekârlıklar, iki yüzlükler, çifte standartlar, sağ gösterip sol vurmalar, Doğu’da başka Batı’da başka bir maske takmak, Kandil’de başka Meclis’te başka bir karaktere bürünmenin tamamı bir kenarda kalsın.

Daha önce yazıp çizdiklerimizi de unutun.

Artık sizi ikna etmek için kendimizi paralamayacağız.

Bir ağacın dalları da ağaç, zakkumun yaprakları da zehirdir.

Siz darbecilerle aynı soy köktensiniz.

İşgalcilerin hempalarısınız.

Hendek, özyönetim, çatışma ortamlarıyla darbe sürecine hazırlık yaptınız.

Bile bile bu sürecin içinde oldunuz. Savaşı yükselttiniz!

Yetmedi; tarihin en asil halk devrimini, hayasızca, itibarsızlaştırmaya kalkıştınız.

Tanklara, uçaklara ve kurşunlara karşı çıplak elle direnen halkı IŞİD ile bir tuttunuz.

Annemiz, babamız, dedemiz, ninemiz, dayımız, halamız, kızımız, oğlumuz oradaydı.

Ankara’da tank paleti altında başı ezilen şehidimiz bir Kürt’tü.

Siz “meydanları IŞİD zihniyetine bırakmayalım” deme sefaletine düştünüz.

İşgalci katliamcıların zırh delici kurşunlarından çok, onları, canı pahasına püskürten milletimizi IŞİD’cilikle töhmet etmeniz canımızı yaktı!

Yakın dönemin en alçak olayıydı bu.

Asla unutulmayacak, mutlaka “yedirilecek!”

Halk için “Bunlar daha kötüsünü yapacaklar, iç savaş çıkaracaklar” dediniz.

FETÖ’cü profesyonel psikolojik harp taktiğini birebir uyguladınız.

Emre Uslu, Tuncay Opçin, Önder Aytaç, Kerim Balcı’dan farkınız yoktu!

“Canavarca duygularla hareket ederek ortalığı yakıp yıkıyorlar” diye beyanat verdiniz.

Darbe anında bile HDP’nin tek derdi; emperyalist Batı merkezlerine şirin görünmek, mesaj vermekti.

Kürtlerin, sadece İstanbul değil Kürt şehirlerinin tamamında ellerinde bayraklarla darbecilere karşı direnişe en önde katılmasını hazmedemediler.

Batman İpragaz Mahallesi’nde gençlerin, polisle omuz omuza darbecileri Nizamiyeye tıkması karşısında şaşkınlıktan küçük dillerini yuttular.

Darbenin, tüm ezberlerini bozduğunu gördüler.

15 Temmuz devrimiyle, boyut değiştiren Türkiye siyaseti ile birlikte Kürt meselesinin de esastan boyut değiştirdiğini fark edip afalladılar.

Bu fotoğraf kimyalarını bozdu.

Belçika’da Avrupalılara, New York’ta Amerikalılara verdikleri sözler ayaklarına dolandı.

Batıcı, sömürgeci, mandacı oldular; Türkiyeli, milli, yerli olamadılar.

Yüksek tepki oluşunca içi boş sahte açıklamalarla konuyu toplamaya çalışırken daha fazla çamura battılar.

Affedilmeyecekler!

“Sivil terörist”, “potansiyel terör” gerçeği ile yüzleşecekler.

Bugün, Fetullahçı sahtelik HDP’de de yaşam biçimi oldu.

Zaten halk, ideolojik tezlerinin tamamını ellerinden aldı.

İşgal gecesi:

Meydanlar gerçek Ülkücü’ydü.

Gerçek İslamcı’ydı.

Gerçek Türk’tü.

Gerçek Kürt’tü.

Gerçek Ulusalcı’ydı.

Gerçek Atatürkçü’ydü.

Gerçek Sol’du.

HDP ise hiçbiri değildi.

O gün darbecilerin başarması için tanrılarına dua ettiler. Gün ışıdığında hezimete hayıflandılar.

Geriye dönsünler, bugüne kadar, milletin kendilerini nasıl tolere ettiğine baksınlar:

Kürt halkını, 6-7-8 Ekimde barbarca katlettiler, 50 vatandaşımızı vahşice öldürdüler, Yasin Börü gibi henüz ergen olmamış yavrularımızın başını taşla ezdiler; hala hesap vermediler!

Bütün kötülükleri ve arkadan vurmaları eller barış için uzatıldığında yaptılar.

Bir elde güvercin, diğerinde zeytin dalı varken çelme taktılar.

Ağır bedeller göze alınarak samimiyetle inşa edilen Çözüm sürecini hançerlediler.

Her seferinde “önce ve sadece” barış iradesini hedefe koydular.

Terör örgütü karşısında lal oldular, pustular.

Şimdi onlara yürüyebilecekleri tek bir yol kalıyor:

Açıkça, amalara, fakatlara sığınmadan, bedellerine katlanarak terörü lanetleyecekler.

Söz yetmez!

Polis karakola, asker kışlaya, Kürt halkı evine çekilecek:

PKK ile sadece HDP savaşacak. Birleşik Haziran Hareketi çatışacak.

Silahlarının önünde set olacaklar.

İntihar bombacılarını ve araçlarını durduracaklar.

Mayınlara basacaklar.

“Kahramanlıklarına” tanık olunacak.

Muvazaa yok. Takiyye yok. Çifte standart yok!

Aksi halde terörle “resmen” eşitlenecekler.

Bu, ne bir tehdit, ne bir yönlendirme, ne de bir OHAL kararı.

Eşyanın tabiatı!

Sosyal ve siyasal determinasyon.

HDP olgusunda, ikinci bir FETÖ vakası yaşanmamalı.

“Masumiyetten” dünyanın en kalleş terörüne evirilmenin öyküsünün yazıldığını 15 Temmuz’da gördük.

Başlangıçtaki o küçük yanlış açının zamanla nasıl büyüdüğünü deneyimledik.

Sahtelik, takiyye, çift kişilik ve şerle gizli iltisak, bir canavara dönüştü.

Her “gerçeklik” nihayetinde kendini tahakkuk eder:

HDP’nin temel hakikati PKK.

Ya HDP çaprazını düzeltecek ya da bilinsin ki tabiat ara form kabul etmez.

Cemaat eşittir FETÖ gibi, süreç; HDP eşittir PKK’ya evirilecek.

Nasıl ki, ‘tabanı ibadet, arası ticaret, tavanı ihanet’ üçlemesi tek bir olguya dönüştü ise ‘tabanı mağduriyet, arası HDP, tavanı terör’ üçlemesi de tek bir olguya dönüşecek.

“HDP Terör Örgütü” ifadesi ilk kez MGK belgesine girecek.

Ama daha önce Kürtler, olaya el koyacak; çıplak elle teröre direnecek, ihaneti püskürtecek.

Bir FETÖ vakası daha yaşanmasına geçit vermeyecek.

O gün yalnız olmayacaklar!